'Het leven wordt niet rijker door vrij te zijn van emoties,
wel door vrij met emoties om te kunnen gaan.'
Onze huidige opvoedstijl is sterk gericht op het weghouden van teleurstellingen in plaats van het veilig leren oefenen met de realiteit, met haar leuke en minder leuke kanten. We schrikken tegenwoordig snel van negatieve emoties zoals pijn en verdriet en doen er vaak alles aan om het snel op te lossen, ervan weg te gaan.
Door ervaringen uit mijn eigen kindertijd, in mijn vak als hulpverlener en als moeder leerde ik over de grote waarde van emotioneel vaardig te zijn.
Investeren in het vroege levensverhaal van een klein mens kan een grote verandering betekenen voor het vervolg; voor de afloop van het verhaal.
Ouderschap is daarom naar mijn idee een heilige taak, zwaar onderschat hoe moeilijk het kan zijn en hoe groot je invloed is. Als ouder hebben we niet enkel de taak om te zorgen voor het 'gelukkig zijn' van onze kinderen.
Leer kinderen ook aanwezig te zijn bij pijnlijke emoties, zodat teleurstelling, verlies en pijn een gewoon onderdeel van het leven wordt.
Leer kinderen hun muurtjes ter bescherming tegen pijn zo laag mogelijk te houden, want juist van die beschermers kunnen we veel last hebben in het opgroeien en de gevolgen zijn levenslang voelbaar.
Om die reden geef ik mijn ervaringen hierin graag door aan ouders van jonge kinderen.
Jarenlang heb ik dit gedaan door de training Praten met kinderen….hoe doe je dat? te geven. Deze training, ooit ontwikkeld door Charlotte Visch, grondlegger van de Integratieve Kindertherapie.
Zij ontwikkelde een specifieke manier van communiceren naar kinderen, de kindertherapeutische communicatie. De basis van deze communicatietechniek is de gedachte dat kinderen de woorden die ze kiezen niet voor voor niets kiezen en dat het taalgebruik een weergave is van wat er in de binnenwereld speelt.
Huilen, boos zijn, ruzie is een training ontwikkelt door Hanneke van Hasselt, naar het gelijknamige boek.
Hoe geef ik ruimte aan de emoties van jonge kinderen en hoe begrens ik hun gedrag.
Anders leren omgaan met emoties als huilen, boos zijn en ruzie.
Huilen en boosheid zijn uitingen van een werkelijke behoefte en geen 'wangedrag'. Kinderen hebben veel liefde en aandacht nodig, juist als ze het eigenlijk het minst verdienen. Hanneke's boek is een aanrader!
Deze trainingen geef ik inmiddels niet langer. Wel draag ik het gedachtengoed uit deze trainingen graag uit en integreer ik het in de ouderbegeleiding en de oudertherapie.
Mocht je graag een training volgen die aansluit op dit gedachtengoed kijk dan eens op www.sleuteltrainingen.nl voor de cursus Hartgrondig opvoeden. Een vervolg op bovenstaande training, tevens ontwikkelt door Charlotte Visch. Van haar verscheen hierover het boek; De sleutel tot je kind.
Een andere training voor ouders is de training How2talk2kids, naar het gelijknamige boek van Faber. Voor informatie over de trainingen zie www.how2talk2kids.nl
De laatste jaren ben ik me meer gaan verdiepen in het werken met ouders, een beweging van ouderbegeleiding naar therapie.
Lees verder hierover op Praktijk voor Integratieve Psychotherapie en Psychodrama
Gevoelig én verstandig opvoeden, positief opvoeden zonder straffen en zonder belonen.
Een uitdaging. Waarom zou je dat doen en hoe doe je dat dan?
Bij deze manier van opvoeden is het van belang grenzen te stellen aan gedrag
én het uiten van emoties te accepteren.
Kinderen worden gestimuleerd zelf oplossingen te vinden voor
conflicten en daarbij wordt rekening gehouden met
de aanleg, het temperament en de ontwikkelingsfase van het kind.
Uiteindelijk zullen kinderen zichzelf leren kennen, de ander leren kennen,
zelfvertrouwen krijgen en kunnen samenspelen,
voor zichzelf opkomen en rekening houden met de ander.
Uit Huilen,Boos zijn, Ruzie